Η Μαδαγασκάρη είναι ένα νησί με έκταση 587.041 τ.χλμ., περίπου όση αυτή της Γαλλίας και πληθυσμό περίπου 20 εκατ. Είναι μια πρώην γαλλική αποικία, στα νοτιανατολικά της Αφρικής και χωρίζεται από αυτή με το στενό της Μοζαμβίκης, μήκους 400 χλμ. Ένας παράξενος τόπος που σε ταξιδεύει πίσω στον Μεσαίωνα με φτώχεια, εξαθλίωση, μιζέρια και με έθιμα που φθάνουν ως τη μαύρη μαγεία
Η Μαδαγασκάρη αποτελεί μοναδικό στον κόσμο οικοσύστημα και χαρακτηρίσεται για τις εντυπωσιακές εναλλαγές τοπίων και κλίματος, για την πλούσια και σπάνια βιοποικιλότητα και για το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό της χλωρίδας και πανίδας της, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον πλανήτη. Το νησί της Μαδαγασκάρης αποχωρίστηκε από την Αφρική πριν από 80 εκατομμύρια χρόνια, καλείται από πολλούς ως η «όγδοη ήπειρος».
Η Μαδαγασκάρη είναι το τέταρτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου, μετά τη Γροιλανδία, τη Νέα Γουινέα και τη Βόρνεο. Η Μαδαγασκάρη είναι ένα μωσαϊκό από κουλτούρες, συνήθειες, ήθη και έθιμα, λόγω της πολιτιστικής ποικιλότητας, μια και εδώ αναμιγνύονται διαφορετικές φυλές από Μαλαίσιους, Ινδονήσιους, Άραβες, Ινδούς, Κινέζους και Αφρικανούς, με αποτέλεσμα τη φυσική της μοναδικότητα να ακολουθεί και η ανθρωπολογική μοναδικότητα των 18 φυλών της.
Τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα είναι η πρωτεύουσα, Ανταναναρίβο και η Φιαναραντσόα. Το Ανταναναρίβο, είναι μια πόλη γραφική, με άναρχη δόμηση, που χαρακτηρίζεται, όπως και όλη η Μαδαγασκάρη, από την έκδηλη φτώχεια και την πείνα. Αν υπάρχει μια φράση που χαρακτηρίζει πιστά τη Μαδαγασκάρη, αυτή είναι “επιστροφή στον Μεσαίωνα”! Αν υπάρχουν λέξεις που χαρακτηρίζουν τη Μαδαγασκάρη, αυτές είναι “φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση”.
Η φτώχεια των κατοίκων του νησιού και οι πολιτικές αναταραχές, έχουν οδηγήσει το νησί στην αποψίλωση των δασών για πώληση της ξυλείας και δημιουργία καλλιεργήσιμων εκτάσεων, στη λαθροθηρία ζώων και στη γενικότερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Μόνο στη Μαδαγασκάρη ζουν πάνω από 70 είδη λεμούριου, ενός θηλαστικού είδους προπίθηκου, του πιο μικρού είδους στον κόσμο. Επίσης εδώ υπάρχουν και τα εντυπωσιακά δέντρα μπαομπάμπ, και ποικιλίες σαρκοβόρων φυτών και ορχιδέας.
Ανταναναρίβο: Άποψη της πρωτεύουσας.
Όταν οι μουσώνες παίρνουν τις γέφυρες, το πέρασμα των ποταμών γίνεται με βαρέλια.
“Οι άνθρωποι των σκουπιδιών” Γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν στα σκουπίδια.
Το άλλο πρόσωπο της πόλης, με τον απόλυτο πλούτο.
Μια άλλη άποψη της πρωτεύουσας της χώρας.
Οι γνώριμοι οικισμοί λίγα χιλιόμετρα έξω απ την πρωτεύουσα.
Παντού συναντάς καταρράκτες την εποχή των μουσώνων, χωρίς να αξιοποιείται το νερό.
Τα αδύνατα βουβάλια που συχνά κλείνουν την κεντρική αρτηρία της χώρας.
Άποψη επαρχιακής πόλης.
Ατέλειωτα δάση από φοίνικες, κοκοφοίνικες και μπανανιές.